Biegunka
 
 

Biegunka, rozwolnienie,

Ø    Biegunka to chorobowy stan organizmu, w którym wypróżnienie następuje kilka lub kilkanaście razy w ciągu doby. Treść kałowa jest nieuformowana, o konsystencji płynnej lub papkowatej.

 

Ø    Przyczyną może być: stan zapalny przewodu pokarmowego, zakażenie wirusowe (głównie u dzieci), bakteryjne (cholera, dur brzuszny, czerwonka bakteryjna), pasożytnicze (pełzakowica), pochodzenia toksycznego (zatrucia grzybami, solami metali ciężkich) lub zaburzeniami trawienia składników pokarmowych (np. na skutek niedoboru enzymów w sokach trawiennych żołądka, trzustki lub jelit - zespół upośledzonego trawienia, zespół upośledzonego wchłaniania).

 

Ø    Biegunki pojawiają się w przebiegu chorób układu dokrewnego (nadczynność tarczycy, choroba Addisona) i na tle nerwowym (zdenerwowanie).

 

Ø    U podłoża biegunki leży wzmożenie ruchów robaczkowych jelit (perystaltyka), upośledzenie wchłaniania wody i przenikanie płynnych składników krwi do jelit.

 

Ø    Leczenie przyczynowe.

 

Biegunka niemowlęca:

Biegunka niemowlęca, stan chorobowy charakteryzujący się licznymi wolnymi stolcami, często z domieszką śluzu lub krwi. Najczęstsze przyczyny: zakażenie bakteryjne Escherichia coli, pałeczkami z grupy Salmonella i Shigella, paciorkowcami, gronkowcami i wirusami.

Czynnikami sprzyjającymi są błędy dietetyczne (alergeny pokarmowe) oraz przegrzanie (choroba występuje najczęściej w porze letniej).

Biegunki ostre mogą prowadzić do ciężkiego stanu odwodnienia, przewlekłe prowadzą często do dystrofii i wyniszczenia.

Przyczyną biegunek przewlekłych jest upośledzenie trawienia, wchłaniania i wydzielania soków trawiennych przez przewód pokarmowy, po infekcjach pokarmowych, stosowaniu doustnie antybiotyków, nieprawidłowym żywieniu, zakażeniu pasożytami, przewlekłej chorobie infekcyjnej, czy też w wyniku wrodzonego defektu enzymatycznego.

 

Biegunka niemowlęca toksyczna:

Biegunka niemowlęca toksyczna - najcięższa postać biegunki niemowlęcej, której towarzyszą głębokie zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej i kwasowo-zasadowej.

Objawy: liczne płynne stolce, częste wymioty, utrata wody, wysuszenie (zapadnięte gałki oczne, podsychające śluzówki, upośledzenie prężności skóry, wzmożone pragnienie, zapadnięte ciemiączko), upośledzenie łaknienia, spadek aktywności, zapaść hemodynamiczna, wysoka gorączka, zamroczenie, drgawki.

Objawy te są manifestacją poważnych zaburzeń metabolicznych (odwodnienie, kwasica), układu krążenia i układu nerwowego.